Ocet jabłkowy

Ocet jabłkowy, czyli jak z jabłka "zmarnować"... ogonki :)

Myśl o takim domowy occie, po raz pierwszy przemknęła mi w zeszłym roku..ale tak była  prędka, że uciekła.

W tym roku wróciła, gdy zobaczyłam ilości papierówek w ogrodzie, a ponieważ w mojej "spiżarce" jabłkowych słoików zeszłorocznych jeszcze kilka, to uznałam, że 

nie muszę jak najwięcej jabłka z jabłka przetworzyć na jabłka :) *

* tu się rozchodzi o to, że ja jabłka do słoików smażę, przeważnie w całości ze skórką (bez gniazd nasiennych :) ), albo bardzo cieniutko obieram (a do octu przyda się i skórka i miąższu trochę też)

Nie będę pisać o właściwościach zdrowotnych octu jabłkowego, gdyż, po pierwsze nie znalazłam, żadnych wiarygodnych źródeł naukowych, czy nawet zielarskich*, po drugie, każdy, kto z Was tu trafił i tak już ma własne zdanie na temat dzisiejszego bohatera:) (nas:) bo i ja mam, a pomimo całej mojej codzienności, wierzę w medycynę ludową, dawną, naturalną, a tu nie ma raczej zastrzeżeń, że ocet domowy, jest naturalnym lekiem)

A jesteśmy tu po przepis :) : zapraszam

* większość miejsc, w które trafiłam pisało o occie w samych superlatywach, jedne więcej inne mniej, każda podawała mnogość składników odżywczych octu i jego zastosowań 

Mogę za to napisać o walorach smakowych octu :) Jest pyszny...kto z Was w zasadzie z chęcią wypiłby ocet sklepowy (nawet jabłkowy)? :) Ja też nie, a ten...powtórzę, jest pyszny :)

Oczywiście nie musimy go robić po to, żeby go pić, ale zróbmy, go, żeby używać :) Zastąpcie nim ocet, którego używacie w kuchni (np. do sałatek), a i na zdrowie wyjdzie i w kieszeni więcej zostanie :)

Co potrzebujemy

                                                                            jabłka

woda 

cukier

odpowiednie naczynie, ceramiczne, kamionkowe, szklane

obciążnik, coś co przytrzyma nasze jabłka pod wodą (kieliszek, talerzyk)

coś do mieszania, drewnianego, plastikowego, byle nie ze stali rdzewnej :)

gazę, sitko - ale te dopiero, za 2 - 4 tygodni 

Co robimy

Jabłka:

Jabłka po prostu obieramy**, niestarannie, nawet dosyć grubo, wykrawamy gniazda nasienne i odrywamy ogonek

Obrane jabłka smażymy do słoików, czy robimy kompot, może też być do słoików, zjadamy, czy robimy to co zazwyczaj robimy z obranymi jabłkami :)
Naszym numerem jeden dziś jest wszystko to, z czego je obraliśmy :) poza ogonkami, które wyrzucamy :)

**jeżeli skórka w niektórych miejscach jest brzydka, to takie miejsca możemy odkroić/wyrzucić 

Naczynie, w którym będziemy robić ocet myjemy i wyparzamy

Obierki, pestki, gniazda nasienne, wszystko poza ogonkami umieszczamy w naczyniu (mniej więcej do 3/4 wysokości)

Zagotowujemy wodę, przelewamy do jakiegoś naczynia (jeżeli nie wiemy jaką pojemność ma naczynie, to odmierzmy szklanką, albo miarką)

Dosypujemy cukier (płaską łyżkę, na 250ml wody)

mieszamy, żeby się rozpuścił

Jak woda z cukrem wystudzą się, zalewamy nasze obierki, tak, żeby były 1-2cm pod powierzchnią wody i zarazem, żeby zostało 4-5 cm (przynajmniej) wolnej przestrzeni w naczyniu

Dokładamy nasz obciążnik, wyparzony! (u mnie szklanka)

Jak obciążnik dociśniemy, poziom wody się podniesie, musimy być pewni, że po dociśnięciu zostanie wolna przestrzeń w naczyniu (wystarczy niewiele, byle ściereczka, z którą się zaraz zmierzymy nie spotkała się z płynem czy obierkami)

Całe naczynie zakrywam ściereczką bawełniana, albo ręcznikiem papierowym i mocuję gumką

Przede wszystkim ma to na celu nie dopuszczenie muszek do naszego octu, ale ponadto, ściereczka przytrzymuje mój obciążnik pod wodą, co i jabłka tam trzyma :)

Taki zestaw trzymam na blacie kuchennym, w ciepełku, bo niedaleko kuchenki :)

Jak robiłam ocet w słoikach, to trzymałam w szafce, żeby wprowadzić ocet w odpowiedni nastrój ;>
(ciemność widzę :) )



Przez najbliższe tygodnie (w szczególności przez pierwszy) będziemy nasz ocet doglądać. Polegać to początkowo będzie na codziennym jego przemieszaniu.
Będziemy mogli w ten sposób też "nauczyć się" naszego octu i jego reakcji:) Ponadto pierwsze dni są ważne, bo jabłka są jeszcze lekkie, wody jest dużo, i mogą nam wypłynąć. To oczywiście będzie się działo:) ale jak będziemy o occie pamiętać, to nic nie zaszkodzi:)
Kolejne dni, jabłka są cięższe i nie wymagają codziennego zaglądania (są już raczej pod wodą cały czas, nawet pomimo parowania naszego płynu).
Gdy będziecie mieszać ocet będziecie zauważać, że na powierzchni tworzy się lekka piana. Jest ona jak najbardziej naturalna i potrzebna (chemia wiadomo ;) )

Jak rozpoznamy, że nasz ocet dojrzał do zabutelkowania

Gdy pewnego dnia odkryjecie, że już jej (piany) nie ma, a ocet w zapachu i smaku jest dobry...lekko octowy i lekko jabłkowy, oznacza, to że już :)

Gotowy będzie, po dwóch, do czterech tygodni. Gotowość uzależniona jest, w moich obserwacjach, od wielkości i rodzaju naczynia, jak i temperatury, chociaż, ta ostatnia latem, ma raczej znikome znaczenie (wszędzie jest ciepło :) )

Butelkę, słoik, w którym chcemy przechowywać nasz ocet należy wyparzyć


 Umieścić w nim lejek z gazą

i przecedzić ocet:)

Z litrowego słoika wyszło pół litra octu:) i...kieliszek :)

Powodzenia i smacznego, a poniżej jeszcze kilka spostrzeżeń :)

Pierwszy ocet robiłam, w takim małym garnku kamionkowym, tu ocet był gotowy po dwóch tygodniach - małe naczynie i duża powierzchnia

 A na poniższych zdjęciach możecie podglądnąć przez szkło:), jak wykonać wszystkie wyżej pokazane czynności

                                                             napełniamy obierkami

 zalewamy wodą z cukrem

umieszczamy obciążnik

u mnie znów szklanka, więc znów widać, jak widać :)

Potem szmatka, cierpliwość i mieszanie

A potem ocet się nie pieni :)

więc filtrujemy

 A tu jeszcze taka ciekawostka: ocet po prawej jest z dodatkiem łyżki octu winnego...gdzieś wyczytałam, że może przyspieszyć produkcję...nie zauważyłam :), a w smaku lepszy czysty :)