Pożegnanie...

Marek Grechuta - Gdzieś na mapy skraju (Zamość)

Skąd...

17 lat temu TIR wypchany po brzegi, samochód osobowy pełen dzieci (ja i mój brat) i zwierząt (pies, świnka morska, dwa żółwie i patyczak), oraz dwoje dorosłych ludzi (nasi rodzice) , opuściło śląską ziemię podejmując decyzję dla wielu, którzy zostali, niezrozumiałą.
A gdzie to jest? A dlaczego tam? A rodziny nie ma...Takimi i tym podobnymi pytaniami dręczono moich rodziców...

Mnie tak naprawdę ta przeprowadzka dotyczyła mniej troszkę, ponieważ od roku mieszkałam w Krakowie :) ale, jako, ze wakacje to i ja w tym samochodzie osobowym się znalazłam :)

Wtedy dla mnie Zamość naprawdę był na skraju mapy. Administracyjnie się nic nie zmieniło, tylko teraz jest bliżej środka mapy... mapy serca...

Są takie miejsca, z którymi mam jedynie dobre wspomnienia, miejsca, w których czuje się dobrze i lepiej niż gdzie indziej. Jednym z takich miejsc jest Idealne Miasto Renesansowe - Padwa Północy,  nazywana również Małym Krakowem.

Nie wiem czy chodzi, o trochę slow-life bardziej niż w Krakowie, o trochę slow-food bardziej niż w Krakowie, czy może o urokliwość tego małego miasta,

 jego pełnego lasów i przyrody, otoczenia

...jak Zwierzyniec

 Klemensów

Radecznica

 Krasnobród

ewentualnie Tomaszów :)

skąd do Bełżca niedaleko 

Szczebrzeszyn z Chrząszczem...Guciów z mikro przecudnym skansenem...

czy może bardzo prozaicznie, o konkretny numer kamienicy, z konkretnym numerem mieszkania, pod którym rodzice mieszkali od tak wielu lat, a my bywaliśmy...zbyt rzadko.

Może o starannie pielęgnowaną przez mieszkańców tożsamość...

 

 A może po prostu o miłość ♥

Nie żegnam się z Zamościem, Roztoczem, do zobaczenia mówię....
♥