Nie róbcie tego w...niedzielę

Z Rumunii trasą transfogarską

Powoli, pomalutku, przez góry za Siedmiogród ;) Najwyższym pasmem Karpat Południowych, wzdłuż jego najpostawniejszych szczytów...


Pojechaliśmy w góry w podróż na którą czekaliśmy, a która niestety okazała się zakorkowaniem absolutnym ;)….

Dla przejechania przez Góry Fogarskie, widoków, zakrętów ;) i tego obok zdjęcia, po stokroć sprzeciwialiśmy się Pani Nawigacji, która ciągle znajdowała szybszą trasę ;) Nie wiedzieliśmy jeszcze, że są rzeczy, których nie robi się w niedzielę ;)

….dla tubylców to miejsce, to jak dla nas Krupówki…czy inne molo….chyba...
...to zdjęcie zrobiłam daleko przed szczytem i dobrze, bo wyżej i tak już i wszystko co niepotrzebne przesłaniało widoki i samych widoków na ową drogę nie było ;)

Dlaczegóż Pani Nawigacja za wszelką cenę odradzała nam trasę transfogarską, a no dlatego, że w Rumunii niedziela jest chyba dniem łączności z naturą :)

Zaczęło się już w najmniej spodziewanym do pikników miejscu, zaraz za miastem, z widokiem na kominy przy drodze szybkiego ruchu...stał sobie stolik nakryty obrusem w kratkę, obok stolika kocyk  (też w kratkę) na kocyku i przy stoliku starsi i młodsi, a wypakowany po brzegi frykasami bagażnik samochodu pokazywał całemu światu, że będzie uczta...

Wtedy mojemu niezmiernie zdezorientowanemu mężowi tłumaczyć próbowałam (i sobie też), że jak się w mieście mieszka, w bloku w dodatku i jeszcze się dzieci ma, a rodziny za miastem, nie...to czemu nie wziąć stolika ;) i nie pojechać za miasto i że ja w bloku wychowana w każdy weekend jako dziecko z trawą i drzewem się spotykałam...chociaż na kocyku, raczej rzadziej niż w ruchu ;)

Zapomnieć o piknikowiczach się nie dało, ponieważ co chwilę pojawiali się kolejni i kolejni, dopóki nie wjechaliśmy na właściwą trasę transfogarską, gdzie byli...wszędzie ;) ze stoliczkami, albo bez, z muzyką, albo bez, z grillem, albo z ogniskiem...

...a na drodze robiło się coraz wolniej i wolniej ;) , ciaśniej i ciaśniej, bo nie wszyscy przejeżdżali przez góry...zasadniczo nie zwróciłam uwagi, czy ktokolwiek poza nami ;) Na szczycie okazało się, że przyczyną jest zapchany parking na który ani wjechać, ani wyjechać i jeszcze "krupówki" - stragany z kiełbasą, miodami, serami...jakby Zakopane...tylko na drodze krajowej :) 

Za szczytem droga pusta, tylko piknikowiczów w niższych partiach "kilku" ;)

Za górami drugi i ostatni zamek (Poenari) tym razem Drakula - Wlada Palownika...zamek, na który z pewnością wrócimy ...na wiosnę, którąś...jak się niedźwiedzie ze snu obudzą ;) Oczywiście żartowałam...z wiosną, bo nie z niedźwiedziami, które żyją sobie w okolicy faktycznie i wstęp na zamek - dla prawie wysportowanych, bo wiele schodów pokonać trzeba - jest możliwy w grupach, dwa razy dziennie, pod eskortą policjantów niedźwiedziowych ;)

…i tak dotarliśmy do końca naszej Rumunii