76 miesiąc

19 miesięcy nieleczenia

Upalna pogoda, dla chorych na stwardnienie rozsiane

 Te upały, wiem, że zdrowego wykończyć mogą, ale dla mnie, nie w pełni zdrowej i podobno z natury choroby, na zbyt duże słońcem zmęczenie, nie koniecznie ;) potrzebującej się narażać, a je uwielbiającej od zawsze, w tym dziwnym lecie mnie przygniatają ;) 

Pół biedy jak z mieszkania nie wychodzę, bo u nas od północnego zachodu słońca tyle co kot napłakał, ale wiadomo...bez wychodzenia się nie da...chociaż podczas "izolacji" znacznie dłużej jakoś mogłam się powstrzymać.

No ale ludzka natura przekorna, słońca pragnie, wyjść z domu łatwo i dziarsko, początkowo przyjemnie, a po kwadransie się okazuje, że nawet doniesienie chleba do domu z jakimiś tam jeszcze małymi zakupami potrafi człowiekowi okrutnie zaciążyć.

Tymi niewieloma zdaniami chciałam wam tylko napomknąć, że po raz pierwszy odnoszę wrażenie, od lat ze stwardnieniem rozsianym, że nie radzę sobie najlepiej z upałami :)

Muszę skontaktować się z neurologiem...mimo, że nie chce, wiem, że potrzebuję się zając sobą, żeby mogło wydarzyć się coś dla mnie i mojego męża. Zostało mi to odłożone ...znaczy sama sobie to odwlekałam, w związku z pretekstem jakim były pierwsze, drugie i większe przypadki zakażeń w Polsce, przekształcaniem życia codziennego i szpitali...teraz...pewnie do jesieni czy zimy, jakoś wszystko, mimo, że nienormalne, normalnym się wydaje....więc jeśli nie teraz to kiedy...kolejną wiosną? :)

Dobrego dnia najmilsi, stali bywalcy...bo coś mi się wydaje, że się oziębi (ło) :)