Elektryzujące przechodniów dyscypliny sportowe

Czyli elektryczne nie tylko hulajnogi

Ja wiem, że już w eterze cichną rozmowy o miejskich, chodnikowych, elektrycznych  hulajnogach...przynajmniej do...mam nadzieję jak najdłużej.

U mnie dziś ciut :) i wcale nie o tym, że trotuarami, jakby moja ciocia powiedziała, jeżdżą, bo ja spotykam je tylko na chodnikach z wydzieloną częścią dla rowerów i nią właśnie mkną owe elektryczne wozidła, ewentualnie po drogach...ale taką spotkałam dwa razy i wiozła dwoje dorosłych, zakochanych, ulicami starego miasta, więc wybaczone ;)

Czy są zagrożeniem na tychże pasach...to temat na inny wpis, który nigdy nie powstanie, ale ...tak, w mojej ocenie i obserwacjach.

A apropo wydzielonych części chodnika, rolki, to bardziej pieszy, czy rower ;)

Wczoraj wracam skądś na nogach, więc chodnikiem. W cieniu pod drzewem stoi chłopiec lat 7 - 8 - 9, wypija łyka, może dwa wody mineralnej, zakręca butelkę, pakuje do nerki - torby, zamyka i zaczyna biec (znów biec, bo w cieniu, pod drzewem to tylko przerwa była :) )

Jeszcze się za nim obracam, a zwracając się z powrotem w swoją stronę wzrok mój napotka...chłopca około trzydziestoletniego na deskorolce...szybko przemknął obok mnie, a ja i za nim podążyłam wzrokiem i dopóki nie był dla mnie zbyt daleko, łudziłam się, że ściągnie jedną nogę z tejże deski i się odepchnie ;)

Moje myśli znów wróciły do chłopca... nie zastanawiałam się, czy za 20 lat zamieni bieganie na elektryczne buty...zastanawiałam się, czy patrząc na niego wcześniej nie uderzyła mnie bijąca od niego zbyt ogromna...zbyt wcześnie...ambicja.

Spotkaliśmy się znów, kilometr dalej...ja szłam wzdłuż drogi, a jeden tramwajowy przystanek przejechałam, on wybiegł od strony łąk i pól...

Co ja robiłam będąc w jego wieku 1 lipca, na początku wakacji...też biegałam...ale to się nazywało berek, gra w chowanego, podchody, piłka, badminton...z koleżankami, czy kuzynostwem...

I nie zelektryzowały mnie wczoraj elektryczne hulajnogi, czy deskorolka, a mały chłopiec...a może obaj...