Żyj tak, aby twoim znajomym zrobiło się nudno, kiedy umrzesz. 

                                                                                                        Julian Tuwim


Albo, tak, żeby Twoja wnuczka wspominała Cię, niemal co dzień od dwudziestu lat :) 

Odszedł 20 lat temu, mniej więcej o tej porze. Podczas ostatniej mojej z nim rozmowy, w szpitalu, powiedziałam mu, że będę zdawać egzaminy do szkoły w Krakowie. On się tu urodził, wychował, skończył szkoły, zaczął pracować, a potem...dziś byśmy powiedzieli został awansowany i skierowany, do oddalonego 60 km miasteczka. Tam i w okolicach mieszkał, poznał żonę, urodziły mu się córki, a potem i pierwsza wnuczka - ja ;) Od dziecka słyszałam, że cały dziadek jestem...rodzice jeszcze okularów nie nosili, a ja i dziadek tak ;) 
Jak przyjeżdżał do rodziny, do Krakowa nigdy nie zapomniał odwiedzić Hali Targowej, gdzie wynajdował...najstarsze książki i gazety. Ja jeżeli tylko w niedzielę w Krakowie jestem, na tymże placu (targu, w innych regionach Polski) wynajduję...też coś i też najstarsze ;) 
Nauczył mnie czytać - "dukaliśmy Pana Tadeusza" ☺, w jedne z pierwszych szkolnych wakacji. Narysował mi ...dom...wiejski dworek, czy też dostatnią chałupę :) ...kiedyś w takim zamieszkam ♥
Ktoś się mnie zapytał, patrząc na zdjęcie stojące na komodzie, jaki był? Tak jak wtedy nie potrafiłam odpowiedzieć, tak teraz nie potrafię napisać...on był wyjątkowy...